Rozdział 1

Zima. Nie cierpię tej pory roku. Śniegu po kolana,workowate kurtki . Jedyne co jest fajne to święta.  Teraz jest po prostu okropnie. Siedzę bezczynnie i wgapiam się w okno. Śnieg powoli wypełnia drogi,jest zimno a w dodatku nudno.  Usłyszałam głos dobiegający z dołu. Wychyliłam się na schody,stała tam mama.
- Julie !- krzyknęła mama.
- Hm?
- Mogłabyś skoczyć do sklepu ?
- Skoczyć to raczej nie,bo wyrżnę na tą lodowatą ziemię.- roześmiałam się.
Mama zrobiła minę typu poker face i przybrała bardzo poważny ton głosu.
- Julie,bardzo cię proszę idź do tego sklepu.
Przewróciłam oczmi.
-No przecież pójdę.
Rozczesałam swoje długie,lekko faliste brązowe włosy oraz ubrałam się w to . Zbiegłam po schodach na dół i zwróciłam się do rodzicielki. Położyła na stole jakąś kartkę papieru.
- To jest lista co masz kupić .
Przejechałam wzrokiem po świstku. Cała jedna strona.
- O Fu! Mleko sojowe,szpinak ?!- na twarzy zagościł grymas. Te rzeczy,których nie lubię.
- Nie dramatyzuj,tylko idź. -pogoniła mnie.
  Po jakichś 15 minutach na piechotę doszłam do supermarketu . Strząchnęłam z siebie cały śnieg i weszłam przez automatyczne drzwi do sklepu. Chodziłam  po  różnych półkach. Mięso-jest. Owoce i warzywa -są. Nutella- tego akurat nie było na liście,ale nikt nie musi wiedzieć . Następny-dział z pieczywem.

--Perspektywa Nathan'a--

Przeglądałem półki w sklepie spożywczym. Zasrana lista chłopaków...co ja jestem,chłopak na posyłki ? Poczułem jak mój wózek uderza we mnie. Ktoś go popchnął. Byłem wkurzony i odwróciłem się szybko.

- Może uważaj jak jeździsz tym swoim wózkiem -burknąłem wytrącony z równowagi.

Stała tam śliczna dziewczyna. Trochę się przestraszyła. Natychmiast złagodniałem.

- Przepraszam,po prostu zawsze jaram się skręcając tym wózkiem,że aż nie patrzę kto stoi- wytłumaczyła się. Posłałem jej uśmiech. O dziwo zachowywała się naturalnie. Nie jak świruska.

- Nie musisz się tłumaczyć,po prostu jestem dzisiaj trochę zdenerwowany,cały dzień jest do kitu-przyjrzałem się jej jeszcze raz,wsłuchującej się w moje słowa - Raczej BYŁ do kitu-poprawiłem.

- Nazywam się Nathan Sykes- uniosłem jej dłoń i popatrzyłem na nią znacząco .

- Julie Campbell. Les,w skrócie - musnąłem wargami jej niezwykle delikatną skórę dłoni.

- Dlaczego Les,skoro Julie?

Roześmiała się.

-Od drugiej ksywki:Jules.

---Perspektywa Julie---

Skupiałam uwagę  na jego błyszczących,przejrzystych oczach. 

- Jesteś interesująca -zaczął -Nie wrzeszczysz.

Wybałuszyłam na niego oczy. O czym ten chłopak do mnie mówi ? Zaczęłam odgrywać przed nim teatrzyk.

Spojrzałam co ma w wózku. Chleb. Wzięłam go do ręki i udawałam podniecenie.

- O MÓJ BOŻE ! Nathan Sykes lubi chleb!Ja też lubię - teraz obskakiwałam go jak głupia. Przytuliłam się do jego ramienia i ześlizgnęłam się z niego - Mamy tyle wspólnego.

Usłyszałam jego słodki śmiech.

-Może..no wiesz,umówiłabyś się ze mną -zaproponował.

- Możesz pomarzyć-wystawiłam mu język i poszłam do kasy.Ruszył za mną jak cień.

- Daj mi chociaż swój numer telefonu -prosił,więc się zgodziłam.

-Trzymaj-podałam mu karteczkę,on dał swoją. Sprzedawczyni podliczyła ile muszę zapłacić,więc zrobiłam to.

- Na razie,Nathan.-pożegnałam się jak gdyby nigdy nic.

- Pa.

Zadowolona wróciłam do domu.

---------------------------------------------------

Krótka i beznadziejna. Przepraszam :c Nie mam daru do pisania 1 części ;p